اجاره ویلا و سوئیت - آپارتمان

ییلاق مریان کجاست؟

مریان (Meryan) یکی از ییلاقات مرتفع استان گیلان و شهرستان تالش میباشد. این روستا در فاصله 1080 متری از سطح آب‌های آزاد قرار دارد و با شهر رشت حدود 143 کیلومتر فاصله دارد. روستای مریان از جنوب به جنگل، از شمال به روستای ناوان، از غرب به روستای آق اولر و از شرق به روستای سیناهونی محدود میشود.

اقلیم و طبیعت ییلاق مریان

ییلاق مریان با پوشش نیمه مرتعی همانند دیگر ییلاق‌ها از آب و هوای خنکی برخوردار است، که سفر در تابستان را برای گردشگران لذت‌بخش میکند. متوسط بارندگی سالیانه‌ای که برای مریان گزارش شده 1732 میلی‌متر میباشد.

روستای مریان به علت داشتن مناظر منحصر به فرد که در کمتر روستایی دیده میشود و جنگل‌ سرسبز و زیبایی که انسان را مسحور خود میکند، معروف شده است.

دیدن کوهای پوشیده از جنگل، مراتع سرسبز، گندم‌زارهای طلایی و درختان بِه، سیب و گلابی برای افرادی که مدام به دیدن ساختمان‌های بلند و زندگی ماشینی عادت کرده بسیار لذت‌بخش و حیرت‌آور میباشد و رودخانه کرگانرود نیز در فاصله کمی از روستا قرار دارد که زیبایی های منطقه را دوچندان ساخته است.

مراتع ییلاق مریان، مکان بسیار مناسبی برای تفریح و گشت و گذار است و میتوان ساعت‌ها بدون خستگی در آنها قدم زد و ریه‌های خود را از هوای پاک و تمیز آن پر کرد؛ همچنین با دیدن گله گوسفندان و آواز نی چوپان به لذتی بی نهایت دست یافت.

بافت ساختمانی مریان

منظره خانه های روستای مریان بسیار تماشایی است. خانه‌های قدیمی روستا با کاهگل، چوب و سنگ ساخته شده و خانه های جدید با مصالح امروزی؛ و این شیوه موجب شده جلوه زیبای ییلاق تا حدی از بین برود و دستخوش این تغییرات شود. البته زلزله‌ای که در سال 1369 رخ داد، در تغییر شیوه معماری خانه‌ها نقش مهمی داشت و سیمان و تیرآهن و آجر و مصالح جدید را وارد معماری خانه های مریان نمود.

معماری این روستا به دلیل اینکه در منطقه کوهستانی واقع شده از روستاهای جلگه‌ای گیلان متفاوت است. سقف خانه‌ها، چوبی و لته کوبی است. پنجره‌ها و درهای ورودی به خانه به صورت کوچک ساخته شده‌اند تا از نفوذ گرما جلوگیری شود.

مکان های تاریخی ییلاق مریان

حمام تاریخی روستای مریان نیز در اواخر دوره صفویان بنا شده و عده‌ای نیز بر این باورند که در اوایل دوره قاجار ساخت آن انجام شده است. نقاشی‌ها و کاشی های قدیمی این حمام، تا چند سال گذشته مشخص بودند اما به مرور زمان تخریب شده‌اند و یا به سرقت رفته‌اند.

گورستانی باستانی به وسعت 400 هزار هکتار در این روستا وجود دارد که تا گورستان ییلاق آق اولر امتداد دارد. گورهای این آرامگاه به صورت دخمه و در سه طبقه ساخته شده اند و لوازم زندگی مردگان نیز به همراه آنها دفن شده است. قدمت گورهای این قبرستان به قبل از میلاد مسیح میرسید. گورستان مریان با وسعتی بسیار زیاد، شناسنامه‌ای برای تعیین قدمت این منطقه میباشد.

کاخ تاریخی سردار امجد نیز از مکان‌های تاریخی مریان میباشد. این مجموعه در دو ساختمان مستقل از خان نشین، قراول خانه و اصطبل کاخ تشکیل شده که به ترتیب محل استقرار خان و نزدیکان، نظامیان، حیوانات اهلی بوده است که اصطبل این مجموع در زمان مشروطه به آتش کشیده شد. یکی از دو دستگاه ساختمان به صورت مخروبه باقی مانده، اما دیگری مورد بازسازی قرار گرفته و به عنوان پایگاه سازمان میراث فرهنگی و گردشگری قرار گرفته است.

اهالی روستای مریان

زبان مردم روستای مریان، تالشی و آذری است و دین آنها اسلام و پیرو مذهب شیعه میباشند. آنها از طریق دامداری، صنایع دستی، باغداری و فعالیت‌های کشاورزی به شیوه کشت دیم، امرار معاش میکنند. محصول عمده مریان گندم است؛ اما محصولاتی همچون سیب‌زمینی، لوبیا، توتون و ذرت نیز در این ییلاق کشت میشود.

مردم ییلاق مریان خونگرم هستند و اگر در هنگام سفر با آنها مواجه شدید از همنشینی با این مردم دوستداشتنی لذت ببرید و از صنایع دستی بانوان روستا مانند جاجیم‌بافی و گلیم‌بافی، جوراب و شال خرید کنید. از محصولات دامی روستا نیز میتوان به لبنیات محلی و عسل خوش‌طعم، گوشت لذیذ بوقلمون و مرغ اشاره کرد.

آبگوشت قورمه، غذاهای تشکیل شده از برنج و ماهی و آبگوشت شوربا از مهمترین غذاهای این روستای زیباست.

لباس مردم مریان نیز مشابه پوشش مردمان تالشی است که مردان پیراهن جلوبسته، کلاه و شلوار، شال، دستکش در فصل سرما و نیمه تنه یا جلیقه پشمی میپوشند. زنان نیز پیراهن بلند همراه با دامن چین دار، روسری رنگی و طرحدار و جلیقه با رنگ تیره و پیژامه طرحدار به تن میکنند.

اهالی روستای مریان بازی های محلی مختلفی دارند که میتوان از بورک قاچدی، قئیش چکدی یا قئیش گوتورمک، خاله خاله و چیلینگ آقاج نام برد که بیشتر آنها به صورت گروهی انجام میشود.

بنجک، روز سلطان، 45 نوروز و دروزه از مراسم‌های ویژه بهار هستند و قصه چله و یوله چله و سیومو نیز از مراسم‌های شب یلدا در ییلاق به شمار میروند.

مراسم بندآوردن باران و مراسم کوبیدن بر ظرف مسی برای خورشید گرفتگی و ماه گرفتگی، آوازهای محلی تالشی و اعیاد مذهبی از دیگر مراسم های این روستا میباشد. دهل و سرنا سازهای محلی مریان هستند که برای رقص ها و آوازهای محلی نواخته میشوند.

زمان مناسب برای رفتن به ییلاق مریان

بهترین فصل رفتن به مریان در بهار و به ویژه در تابستان است. در کل، روزهایی که در شهرها و بعضی مناطق گرمای هوا به شدت آزار دهنده است، در این ییلاق و ییلاقات دیگر مانند کیشون بن هوا بسیار خنک و مناسب میباشد. زمستان مریان نیز برای طبیعت‌گردان باتجربه و حرفه‌ای بسیار جذاب است.

جاذبه های نزدیک ییلاق مریان

جاده جنگلی گیسوم یکی از زیباترین چشم‌اندازهای استان گیلان است که به ساحل دریا راه دارد. در اردیبهشت و ابتدای پاییز بهترین زمان برای رفتن به ساحل گیسوم است.

پارک جنگلی گیسوم بعد از پره‌سر قرار گرفته و در 18 کیلومتری جاده رشت به تالش قرار دارد. گیسوم مجموعه‌ای از جاذبه‌های جنگی و دریایی است.

روستا و دریاچه سراگاه در حدود 20 دقیقه با تالش فاصله دارد و منظره ای سرسبز در کنار دریاچه ایجاد شده که چشمان هر بیننده را محو زیبایی خود میکند.

اقامت در ییلاق مریان

بعضی از افراد محلی به مسافران خانه‌هایی را اجاره میدهند اما میتوان در طبیعت زیبای مریان کمپ برپا کرد و شب را در سکوت سحرانگیز آن غرق شد. اگر هم تمایل دارید در هتل اقامت کنید، هتل تالش با قیمت مناسبی آماده خدمت رسانی به مسافران است. درضمن سایت ویلاجار با اجاره ویلا در تالش این امکان را برای گردشگران فراهم کرده تا با توجه به شرایط خود اقامتگاه مناسبی را رزرو کنند.

مسیر دسترسی به ییلاق مریان

دسترسی به روستای مریان چندان مشکل نیست و میتوان با چند ساعت رانندگی به این مکان زیبا رسید. اگر از تهران قصد سفر به مریان را دارید از اتوبان کرج به قزوین و سپس رشت بروید و از آنجا مسیر فومن و سپس صومعه سرا را در پیش بگیرد. بعد از عبور از پره سر و اسالم به تالش میرسید. در اینجا میتوانید از پارک جنگلی سیاهداران تالش، قلعه صلصال و آتشکده ایسپیه مزگت نیز دیدن کنید. سپس حدود 30 کیلومتر مسیر آسفالته تا روستای مریان را ادامه دهید و از هشت پر به طرف روستای نعلبند حرکت کنید. به یک دوراهی میرسید که یکی به سراگاه و دیگری به مریان ختم میشود. اما اینجا آغاز سفر لذتبخش به این ییلاق زیبا است.