اجاره ویلا و سوئیت - آپارتمان

یزد به عنوان یکی از شهرهای مرکزی ایران، دارای فرهنگی غنی و تاریخی کهن و با اصالت است. این شهر سرشار از جاذبه های گردشگری طبیعی ، تاریخی و سوغاتی های بی نظیر و شیرینی های خوش مزه است.

از معروف ترین سوغاتی های یزد می توان به خوردنی های خوش مزه و پرطرفداری مثل باقلوا، قطاب، حلوا اردکان یزد که بسیار مقوی و خوش طعم است، لوز خوراکی شیرین یزدی، نقل یزدی و کیک یزدی خوشمزه اشاره کرد.

یزد علاوه بر سوغاتی های خوراکی، دارای هنرهای دستی و سنتی زیادی است که عبارت اند از چادر شب که پارچه ی سنتی یزدی هاست، هنر شعربافی که متاسفانه در حال فراموشی است، سفال و سرامیک های سنتی ، پارچه ای اصیل و کاملا یزدی به نام ترمه، زیلو که به عنوان زیرانداری مقاوم و بسیار خنک استفاده می شود و پارچه ی ابریشمی به نام دارایی بافی.

حال به طور مختصر در رابطه با این سوغاتی های محبوب یزد توضیح می دهیم

باقلوا یکی از خوشمزه ترین و محبوب ترین خوراکی های یزد است. باقلوای یزد را با گلاب، پودر قند و بادام و هل به شکل لوزی، مربعی یا لوله ای تهیه می کنند. علاوه بر یزد، شهرهای قزوین، تبریز و کاشان هم این شیرینی را تهیه می کنند اما اصالت این شیرینی مربوط به یزد است. همچنین در کشورهای دیگر نیز این شیرینی را به عنوان باقلوای استانبولی و باقلوای عربی درست می شود که در مقایسه با باقلوای یزد قطعا باقلوای یزدی جایگاه بهتری دارد و محبوب تر است.

قطاب هم مانند باقلوا از معروفترین و خوشمزه ترین سوغاتی های یزد است. این شیرینی همواره سوغات مسافران برای اقوام و دوستان شهر خود بوده است. ترکیب این شیرینی از آرد، ماست، زرده تخم مرغ و شیر و پودر قند است. لایه ی بیرونی این شیرینی که به شکل توپ گرد است را در روغن سرخ می کنند و در نهایت در پودر قند می غلتانند.

حلوا اردکان یزد صبحانه ی بسیار مقوی و خوش طعمی است. حلوا اردکان را از ارده، کنجد، شکر و مواد دیگری که همه به روش سنتی تهیه شده، درست می کنند. این خوراکی مقوه و خوشمزه که هیچ گونه ماده ی افزودنی شیمیایی ندارد، از سوغاتی های قدیمی شهر یزد می باشد.

لوز یک شیرینی محلی و سنتی یزد است. در یزد این شیرینی را به دو صورت با بادام و بیدمشک یا نارگیل و پسته درست می کنند. این شیرینی در استان های دیگر نیز با مواد مختلف و روشهای دیگر تهیه می شود.

حاجی بادومی نقل یا شیرینی نقلی معروف یزد است. این شیرینی از  آرد، مغز بادام، پودر قند، هل سبز پودر شده، روغن جامد آب کرده و  پودر پسته تهیه می شود. حاجی بادومی در بیشتر مناطق ایران تهیه می شود اما حاجی بادومی یزدی معروف تر از بقیه است.

کیک یزدی از اولین سوغاتی های یزد و نماد این شهر است. این کیک پخت بسیار ساده ای دارد و با خلال بادام یا خلال پسته و به ندرت با کشمش تزیین می کنند. از این شیرینی اصیل معمولا در همه ی استان ها در مراسم ها و عیدهای مذهبی برای پذیرایی استفاده می شود.

چادر شب یکی از سوغاتی های سنتی یزدی هاست که در زارچ از توابع اردکان در دو نوع بافته می شود. چادر شب رختخواب پیچ که پارچه ای با نقوش مختلف و نازک است و چادر شب صحرایی که جهت جابه جا کردن محصولات کشاورزی به صورت ضخیم بافته می شود و طرحی راه راه دارد.

شعر بافی نیز از پارچه های سنتی و قدیمی یزد است که به دست فراموشی سپرده شده. در گذشته زنان یزدی این پارچه را روی دستگاه های چوبی می بافتند اما بعدها در کارگاه ها به صورت صنعتی توسط مردها بافته می شد.

در شهر میبد یزد ساخت ظروف و وسایل سفالی بسیار رایج است.ظروف و ابزار سفالی یکی از معروف ترین سوغاتی های یزد است. هنرمندان یزدی از طرح هایی مانند مرغ و ماهی و خورشید روی این ظروف سفالی به کار می گیرند.

پارچه ی ترمه به نام های مختلفی در یزد موجود است که از آنها می توان به شال یزدی، شال چارقدی، شال رضایی اشاره کرد. ترمه پارچه ای از جنس کرک الوان، نخ و ابریشم است که تاروپودش به هم بافته می شود و به طرح های شاه عباسی، بته جقه، شاخ گوزنی موجود است. در گذشته ترمه به وسیله ی دست بافته می شد و زرتشتیان در مراسم های مذهبی از آن استفاده می کردند اما امروزه این هنر صنعتی یا نیمه صنعتی شده و این پارچه ی گران بها را به عنوان تزیینات خانه به کار می برند.

زیلو به عنوان زیراندازی محکم و خنک در فصل های گرم استفاده می شود. در بافت زیلو پنبه استفاده می شود و برای رنگ کردن آن از پوست گردو، لاجورد و روناس به کاربرده می شود. این زیرانداز سوغات باستانی یزد است که در میبد بافته شده و به عنوان یک کالای صادراتی استفاده می شود. قدیمی ترین زیلوی جهان در مسجد جامع میبد قرار دارد.

از هنرهای قدیمی یزد که از 800 سال قبل مرسوم بوده دارایی بافی است. این پارچه از رنگ طبیعی و ابریشم تهیه می شود و در گذشته تنها اشراف زادگان و ثروتمندان از آن به عنوان آستری، رولحافی و.. استفاده می کردند. امروزه نیز با وجود اینکه این هنر به دست فراموشی سپرده شده است اما از آن به طور محدود به عنوان رومیزی یا روتختی استفاده می شود.