اجاره ویلا و سوئیت - آپارتمان

ترکمن ها از معدود اقوام ایران هستند که هنوز هم لباس های سنتی خود را به عنوان تن پوش استفاده می کنند. 

لباس های محلی زنان ترکمن، سرشار از رنگ و پر نقش و نگار است. لباس بانوان ترکمنی از جنس ابریشم و اغلب به رنگ های شاد سرخ و قرمز است. به همین علت به آن قیرمیز کونیک می گویند. 

این لباس ها در قسمت یقه و سر آستین به سوزن ‌دوزی بسیار زیبایی مزین شده اند. چابیت نیز بالاپوشی است که بر روی پیراهن می پوشند. شلوار بانوان ترکمنی نیز در انتهای پاچه تا ساق پا به سوزن‌ دوزی مزین شده است.

دختران ترکمنی عرق چینی به نام بوریک دارند که آن را با زینت ‌آلات نقره می ‌آرایند. زمانی که دختر ازدواج می‌ کند عرق چین جای خود را به پیشانی بند می دهد که در طایفه های گوناگون ترکمن به نام های توپبی، هاساوا و آلین‌ دانگی مشهور می باشد. 

یراق نیز که زیور آلات زنان ترکمن است شامل کمربندی سنگین از پولک ‌های نقره‌ای، پابندها و مفصل ‌های متصل به هم می باشد که به ظرافت و زیبایی آن‌ ها را تراشیده، در تسمه ‌ای چرمین نشانده و به سگکی زیبا می دوزند. 

گوشواره‌ های بزرگ، النگوها و گردنبند های طلا و نقره از زیورآلات زنان ترکمن می باشد. زنان ترکمن زیورآلات بسیار زیبایی دارند که یکی از آنها گوموش نام دارد. گوموش را بر روی سینه می آویزند و معتقدند که از چشم زخم جلوگیری می نماید. طومار هم از زیورآلات سینه است و برای نگهداری دعا مورد استفاده قرار می گیرد. آسیق نیز زیوری است که زنان جوان بر موهایشان می ‌بندند. 

بانوان ترکمنی زیورآلاتی نیز بر خلعت خود می‌دوزند. آنها پیراهن پسران و دختران خود را با این وسایل می آرایند. 

لباس محلی مردان ترکمنی نیز از جنس ابریشم می باشد. یکی از علت های استفاده از ابریشم در لباس های ترکمنی، پرورش فراوان کرم ابریشم در استان گلستان است که پرورش کرم ابریشم بر عهده بانوان ترکمنی می باشد. ترکمن ‌ها پارچه‌ های ابریشمی را در دستگاه ساده ‌ای به نام تارا به عمل می‌ آورند و با رنگ ‌های طبیعی که از پوست و یا دانه انار و دیگر گیاهان تهیه می نمایند، به رنگ های مختلف در می آورند.

لباس اصلی مردان ترکمن، ردای بلندی ابریشمین است که قد آن تا زیر زانوان می ‌رسد و دون نام دارد. چاکمن بالاپوشی بلندتر از کت معمولی است که از پشم شتر تهیه می شود. ایچمک یا پوستین، پوششی دیگر است که در هوای سرد به تن می نمایند. پوستین از پوست گوسفند تهیه می شود. برای هر پوستین یا ایچمک، 5 تا 8 پوست گوسفند لازم است. 

کونیک نیز پیراهن ساده ایست که فاقد یقه بوده و آستین های بلندی دارد و به جای دکمه به وسیله بندهایی بسته می شود. شلوار مردانه نیز تنبان گشادی است که از رشته‌ های پنبه ‌ای لیفه تشکیل می شود. به این شلوار بالاتق می گویند. 

مردان ترکمنی دارای دو نوعی کلاه می باشند. یکی تلپک که کلاهی پوستین از پشم ‌های نسبتاً بلند است و دیگری بوریک یا عرق‌ چین می باشد که به نقوش گوناگون سوزن دوزی شده است. 

برای مشاهده لباس ها و زیورآلات محلی ترکمن می بایست به استان گلستان، بندر ترکمن سفر کنید.